TWÓRCZY WIEK

Programy UTW nie ograniczają się do zajęć komputerowych, nauki języków obcych i wykładów, lecz obejmują także działalność twórczą: malowanie, fotografowanie, pisanie...



Słuchacze UTW już nie zadowalają się wyłącznie formą wykładu – biernym udziałem. Oczekują od organizatorów szerszej oferty dającej im możliwość pokazania i rozwijania zdolności i talentów. Organizujemy zajęcia seminaryjne i warsztatowe, które także zadają kłam stereotypom o starości – nasi seniorzy są twórcami.



Dotyczy to także głównej dziedziny zainteresowania naszego portalu – pamiętnikarstwa.



Starsze osoby są nosicielami wiedzy ocalającej cząstkę dziedzictwa narodowego i lokalnego.

Gdy pamięć sprzęga się z pisaniem, powstają pamiętniki. To przykład twórczej aktywności, która pozwala z jednej strony uporządkować własne życie, zaś z drugiej – przekazać wiedzę o przeszłości młodszym pokoleniom. W ubiegłym roku w Sądeckim UTW realizowaliśmy

projekt „Szanujmy wspomnienia”, który nazwaliśmy także sądeckim eksperymentem pamiętnikarskim. Wzięło w nim udział około dwudziestu osób. Starannie przygotowany projekt obejmował wykłady, zajęcia warsztatowe prowadzone zgodnie ze specjalnie przygotowanymi materiałami metodycznymi, a wreszcie – wydanie książki ze wspomnieniami uczestników opisujących swoje życie rodzinne, zawodowe, dawne życie codzienne, obyczaje, sprzęty, a nawet słowa. Zbiór wspomnień „ Moja Sądecczyzna – szanujmy wspomnienia” stał się lokalnym bestsellerem. Pięćset sztuk pierwszego wydania rozeszło się błyskawicznie.

Poprosiliśmy prezydenta Nowego Sącza o sfinansowanie druku tysiąca książek. Z tego drugiego nakładu pozostało nam już niewiele egzemplarzy.



Jak wyglądała promocja książki?



Przekazaliśmy część egzemplarzy do bibliotek publicznych i szkolnych, domów kultury.

W tych placówkach, a także w naszym UTW odbywały się spotkania autorskie. Autorki – były nimi same panie – opowiadały o pracy nad wspomnieniami. Podkreślały, że z pomocą przychodzili im członkowie rodziny, którzy zaczęli się bliżej interesować ich życiem. Opowiadały, że dzięki książce zyskały w oczach otoczenia. Niektóre z nich zapowiedziały, że napiszą obszerne autobiografie. Poczuły się jak pisarki. Tym bardziej że o książce obszernie informowały lokalne media, z autorkami przeprowadzano wywiady.

br>
Okładka książki ze wspomnieniami uczestniczek warsztatów pamiętnikarskich





Czy sądecki eksperyment pamiętnikarski ma szanse na popularyzację?



Sądzę, że to przykład dobrych praktyk, jakimi powinny wymieniać się UTW. Bardzo ważne, żeby korzystać z doświadczeń poszczególnych UTW i wzajemnie sobie pomagać. Pamiętnikarstwo jest jedną z form twórczej aktywności pokazującej, że człowiek starszy może być nie tylko nie uciążliwy, ale wręcz atrakcyjny dla otoczenia. Wspomnienia są świetną płaszczyzną kontaktów międzypokoleniowych. Wydane przez UTW wspomnieniowe książki mogą być wykorzystywane w szkołach obejmujących zasięg działania uniwersytetu jako materiał edukacyjny w czasie lekcji poświęconych choćby lokalnej historii i tradycjom.