Moje Łazienki

Moje Łazienki

(2012-05-10)

Do 30 czerwca można oglądać w Starej Kordegardzie, na terenie Łazienek Królewskich w Warszawie, wystawę "Łazienki dodane. Moje Łazienki" złożoną ze wspomnień o jednym z najbardziej popularnych miejsc w stolicy. Organizatorzy wystawy zachęcają zwiedzających do pozostawienia własnych wspomnień o Łazienkach.

Do 30 czerwca można oglądać w Starej Kordegardzie, na terenie Łazienek Królewskich w Warszawie, wystawę "Łazienki dodane. Moje Łazienki" złożoną ze wspomnień o jednym z najbardziej popularnych miejsc w stolicy. Organizatorzy wystawy zachęcają zwiedzających do pozostawienia własnych wspomnień o Łazienkach.

Na multimedialną wystawę składają się m.in. historie opowiedziane przez pracowników muzeum, mieszkańców Warszawy, a także pocztówki (nawet z początku ubiegłego wieku), listy, fotografie, ryciny.

Wystawa osobistych wspomnień o Łazienkach to efekt prowadzonej przez muzeum akcji "Moje Łazienki". Jej sens wyjaśniają organizatorzy: "Łazienki Królewskie to nie tylko zabytkowe budowle. To przede wszystkim ludzie odwiedzający park każdego dnia. Myśląc o Łazienkach, mamy przed oczami miejsce spacerów, wspomnienia z dzieciństwa, wycieczki szkolne, pierwsze pocałunki, karmienie wiewiórek, rurki z kremem w cieniu letniej rezydencji króla Stanisława Augusta".

Wystawa jest czynna od 8 maja – jej otwarcie połączono z konferencją "Łazienki Królewskie – nowe znaczenia, nowe świadectwa". Rozpoczęło ją osobiste wspomnienie znakomitego pisarza rosyjskiego Wiktora Jerofiejewa, dla którego w okresie ZSRR w Łazienkach rozpoczynała się Europa. Łazienki pozostały w pamięci Jerofiejewa miejscem, w którym lato wygrywa z zimą, ciepło z chłodem (symbolizują to magnolie). Rozważania klimatyczne pisarz odniósł do polityki, przypominając, że ciepło wywołuje odwilż (polityczną), wiosna przywodzi na myśl Wiosnę Ludów i Praską Wiosnę, zaś upalny sierpień – powstanie "Solidarności".

Nie trzeba być wybitnym pisarzem, aby podzielić się własną opowieścią. Organizatorzy proszą zwiedzających o pozostawienie swojego śladu w Łazienkach – spisanych wspomnień, nagranych relacji, fotografii, dokumentów (biletów, starych rachunków w kawiarni itd.). Chętni mogą zarejestrować wspomnienia na miejscu – staną się one częścią archiwum historii mówionej Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. (ike)