Poza wielką historią jest historia codzienna, tworzona przez nauczycieli, kupców, rzemieślników, pana, który woził wodę. Ta mała historia zawiera opis dawnego wyglądu miasta, jego mieszkańców, domów, sklepów, zapachów – mówi naszemu portalowi Alicja Szafrańska, autorka książki "W pamięci zapisane. Grodzisk Mazowiecki – wspomnienia różne".
Skąd wziął się pomysł na książkę o Grodzisku Mazowieckim opartą o pamiętniki?
Moja rodzina od pokoleń była związana z Grodziskiem Mazowieckim, ja się w tym mieście urodziłam i wychowałam. Choć od wielu lat mieszkam w Warszawie, bardzo Grodzisk lubię. Napisałam – na podstawie dokumentów zgromadzonych w Archiwum Głównym Akt Dawnych i Archiwum m.st. Warszawy - książkę "Grodzisk Mazowiecki, Archangielsk, Tobolsk", jej tematem jest los pochodzących z Grodziska działaczy Polskiej Partii Socjalistycznej zesłanych na Sybir. Przy okazji wydania tej pierwszej książki – jej wydawcą był Urząd Miasta – burmistrz Grodziska zachęcił mnie, żebym napisała coś jeszcze. Pomysł drugiej książki zrodził się w wyniku takiej samopomocy wiernych grodziszczanek, moich przyjaciółek i krewnych, zwłaszcza Eugenii Deminet, Haliny Woźnickiej-Jędrzejewskiej i Jolanty Warneńskiej. Postanowiłyśmy pokazać historię miasta poprzez pamiętniki i wspomnienia własne oraz naszych krewnych. W mojej rodzinie bardzo wiele mówiło się o przeszłości, przez lata słuchałam opowieści babci i mamy o przodkach i Grodzisku. Te wspomnienia nigdy nie zostały spisane, pozostały żywe jedynie we mnie. Nazwałam je wspomnieniami wspomnień, zebrałam i ulokowałam w książce.
Jaki jest walor opisywania historii miasta poprzez pamiętniki i wspomnienia?
Chciałam oddać historię miasta poprzez losy zwykłych ludzi. Wychodzę z założenia, że poza wielką historią jest historia codzienna, tworzona przez nauczycieli, kupców, rzemieślników, pana, który woził wodę. Ta mała historia zawiera opis dawnego wyglądu miasta, jego mieszkańców, domów, sklepów, zapachów. Starałam się te wszystkie okruszki pozbierać w książce. Wydanie książki sfinansował Urząd Miasta, nasza praca była całkowicie społeczna, chciałyśmy podarować wspomnienia Grodziskowi.
Jak ten prezent został przyjęty?
To się okaże 18 listopada – tego dnia grodziskie Centrum Kultury organizuje wieczór autorski. Mam nadzieję, że zainteresowanie spotkaniem będzie nie mniejsze niż w styczniu ubiegłego roku, gdy w tym samym miejscu prezentowałam książkę o zesłańcach. (ike)
