Pamiętniki szoku

Pamiętniki szoku

(2010-12-14)

Prof. Tadeusz Kowalik, doradca strajkujących latem 1980 r. w Gdańsku stoczniowców, a potem "Solidarności", zaapelował do głównych autorów przemian gospodarczych w Polsce na przełomie lat 80. i 90. o napisanie wspomnień.

Prof. Tadeusz Kowalik, doradca strajkujących latem 1980 r. w Gdańsku stoczniowców, a potem "Solidarności", zaapelował do głównych autorów przemian gospodarczych w Polsce na przełomie lat 80. i 90. o napisanie wspomnień.

"Wszyscy autorzy przekształceń polskiej gospodarki żyją. Czy można liczyć na to, że szczerze ujawnią przesłanki swego rozumowania? Może uczynią to przynajmniej we wspomnieniach" – napisał prof. Kowalik w dwumiesięczniku opinii "Res Humana".

Już w 1992 r. ukazała się autobiograficzna książka głównego oponenta prof. Kowalika – byłego wicepremiera, ministra finansów Leszka Balcerowicza "800 dni. Szok kontrolowany", opisująca okres tzw. terapii szokowej. Została ona wznowiona w 2009 r. z nowym podtytułem – "Historia wielkiej zmiany 1989-1991". W 1992 r. ukazały się także "Zwierzenia zausznika" ekonomisty Waldemara Kuczyńskiego, w latach 1989-1990 m.in. szefa doradców premiera Tadeusza Mazowieckiego, odsłaniające kulisy przygotowywania planu Balcerowicza, okoliczności pojawienia się Jeffrey’a Sachsa. Przed kilkoma miesiącami wydano dziennik Kuczyńskiego z lat 1989-1993 "Solidarność u władzy", który potwierdza, że o kierunku zmian gospodarczych decydował faktycznie nie premier, lecz Leszek Balcerowicz, jego samodzielność "chwilami ocierała się o samowolę i stawianie się nad rządem".

Żadna z wymienionych książek nie może jednak satysfakcjonować prof. Kowalika, który sugeruje, że w szczerych wspomnieniach autorów reformy gospodarczej powinno znaleźć się przyznanie, iż szli drogą Margaret Thatcher – osiągnięcia wzrostu gospodarczego za cenę złamania ruchu społecznego. W Wielkiej Brytanii były nim związki zawodowe górników, w Polsce – "Solidarność". (ike)